در صنعت تابلو سازی، ماشین آلات تخصصی غالبا ماشین آلات ورقکاری هستند. در حال حاضر تکنولوژی مورد استفاده در ماشین آلات موجود در کارخانجات ایرانی حداقل مربوط به یک دهه پیش هستند.
امروزه ماشین آلات برای نیازهای مختلف توسط سازندگان سفارشی سازی شده اند؛ به طور مثال در کارخانه هایی که برای تابلو سازان بزرگ دنیا قطعه سازی انجام می دهند به جای استفاده از دستگاه های رایج در ایران مثل قیچی، پانچ پرس، پرس برک و لیزر کات از یک خط پیوسته که عملیات برش لیزر و پانچ توسط یک دستگاه در آن انجام می شود و خمکاری نیز بدون نیاز به چیدن تیغه، پاشنه و دخالت اپراتور استفاده می شود.
تکنولوژی هایی مثل لیزر فایبر(Fiber Laser) طی سال های گذشته توسعه یافته اند و بخصوص در صنعت تابلو سازی که ضخامت ورق ها پایین است به سرعت جای خود را پیدا کرده اند، عدم نیاز به تعمیرات قابل توجه دوره ای در مقایسه با تکنولوژی Co2 سرعت برش بالا امکان برش ورق ها با جنس های مختلف و درنهایت ساده و سبک بودن هد دستگاه این قابلیت را برای سازندگان ایجاد کرده تا با ادغام آن با پانچ پرس یک محصول ایده آل برای خطوط تولید پیوسته طراحی کنند.
تکنولوژی های دستگاه های خم کن مخصوص تابلو سازان (Panel Bender) توسعه یافته و خم کاری از یک فرآیند زمان بر که هم نیاز به اپرا تور با تجربه دارد و هم نیاز به صرف زمانی قابل توجه برای چیدن تیغه و پاشنه دارد به فرآیندی سریع با تکرارپذیری کیفیت بسیار بالا و حتی کنترل ابعادی اتوماتیک با امکان تغییر سریع و اتوماتیک تیغه و پاشنه شده که قابل مقایسه با دستگاه های پرس برک نیست.
استانداردهای industry4.0 در بسیاری از کارخانه های پیشرفته پیاده سازی شده که با تکیه بر هوشمند سازی ماشین آلات و مدیریت یکپارچه خطوط تولید، تاکید بر تولید ناب، بهره وری و به حداقل رساندن خرابی های منجر به از کار افتادن خطوط تولید با اقدامات پیشگیرانه منجر به تحولات قابل توجه در سازمان ها گشته است.
تفاوت های صنعت تابلو سازی ایران و شرکت های تراز اول دنیا در زمینه مدیریت و سیستم های افزایش بهره وری
چند دهه پیش با شنیدن عبارت تولید ناب (Lean Production)همه به یاد خودرو سازان و در راس آنها تویوتا می افتادند، امروزه تولید ناب در تمام شرکت های تولیدی تراز اول دنیا به عنوان یک اصل پذیرفته و پیاده سازی شده، در تولید ناب با تمرکز بر چابک سازی سازمان ها، تخصصی کردن کارها، استانداردسازی فرآیندهای تولید، افزایش بهره وری و کیفیت با مشارکت کلیه پرسنل تلاش می شود تا حرکت سازمان به سمت توسعه پایدار و بهبود مستمر تضمین شود.
سازمان ها مانند انسان ها در طول زمان از فرم ایده آل خود خارج می شوند، این مشکلی است که اکثر سازمان ها از دهه دوم عمر خود با آن مواجه می شوند. بوروکراسی بیش از حد، کاهش راندمان، کاهش خلاقیت در سازمان ها، سکوت سازمانی از نشانه های این پدیده است. در روش های مدیریتی جدید با استفاده از تکنیک های متنوع، ساده سازی ساختارهای سازمانی تمرکز بر قسمت هایی از فرآیند سازمان که ارزش افزوده ایجاد می کند در کنار حذف یا کاهش فرآیند هایی که ارزش افزوده ای ایجاد نمی کنند تلاش می شود؛ نخست سازمان ها به فرم ایده آل خود برسند و در گام بعدی به سمت بهبود مستمر حرکت کنند. نهادینه کردن اصلاحاتی که در این تغییرات انجام می شود بیشتر از آنکه کاری اجرایی باشد فعالیتی از جنس اصلاحات فرهنگی است و چالش اصلی هم در همین تفاوت جنس تغییر است.
توجه به این نکته ضروری است که در زمینه سخت افزاری و ماشین آلات نخست در مورد اکثر تابلو سازان بزرگ سرمایه گذاری توسط تامین کننده قطعات این شرکت ها انجام شده که معمولا به چندین شرکت مختلف خدمات ارائه می دهند( روشی که در ایران به دلایل مختلف به ندرت اجرا می شود) از طرفی این جنس عقب ماندگی در صورت تامین سرمایه و آموزش می تواند ظرف چند سال به روز رسانی شود اما جبران عقب ماندگی های موارد نرم افزاری مانند تولید ناب، مدیریت یکپارچه، استانداردسازی روش ها و فرآیندها غیره که ترکیبی از دانش، تخصص و فرهنگ هستند نیاز به ارتقای دانش سازمانی، فرهنگ سازمانی، اعتقاد و اراده صاحبان سازمان ها دارد و به مراتب سخت تر و طولانی تر از به روز رسانی ماشین آلات خواهد بود.
استفاده از مشاوران خبره، مدیران معتقد و آشنا با دانش روز در کنار اعتماد و پشتیبانی صاحبان سازمان در کنار تلاش و پیگیري خستگی ناپذیر مجموعه سازمان ها تنها راه جبران این عقب ماندگی است، البته همه این اقدامات پیش نیازی دارد آن هم وجود بستری است که انگیزه ای برای کار آفرینان فراهم کند تا به سمت توسعه و پیشرفت حرکت کنند.
